Afscheid
Aankomst in Wales
Het populaire New Continental café
Wachtmeester Jol met kameraden op de promenade in Porthcawl
Naarmate het jaar op zijn eind liep werden de nachten kouder. Aangezien het tentenkamp niet geschikt was voor overwintering, werd uitgekeken naar een geschikt onderkomen. Op 26 september werd in de Grand Pavilion in Porthcawl een afscheidsavond gegeven, die vnl. bestond uit muziek en zang. Het hoogtepunt van deze avond was het uit volle borst zingen van het door dirigent Van der Lijn van het kampkoor gecomponeerde Legioenslied.
Wij zonen van een Staat
Die nimmer heeft gebogen
Nooit zullen wij gedogen
Dat vrijheid ondergaat.
Nooit zullen wij berusten
Aan onze schone kusten
In vreemde heerschappij
Ons Holland wordt weer vrij.
Wij maken ons gereed
Wij zullen opmarcheren
Verdrijvend vreemde heren
Die brachten zoveel leed.
Dan kunnen wij weer bouwen
In vrede en vertrouwen
Want eenmaal keert het tij
Dan wordt ons Holland vrij.
In de laatste Kampklok van 5 oktober 1940 van Porthcawl, schreef L.R. van Vliet zijn afscheidsgedicht 'Om nooit te vergeten' over dit kamp:
Om nooit te vergeten
Ik voel mij droef en aangedaan
Omdat ik uit het kamp moet gaan
Een traan bevond zich op mijn wang
En in mijn hart een treurgezang
Hoe zal ik mij des nachts vervelen
Geen rat zal rond mijn bedje spelen
En ik zal niet meer liggen woelen
Of van die kleine beestjes voelen
De wespen, ach hoe zullen zij
Hun doelwit vinden zonder mij?
Adieu, gekriebel en gejeuk
Adieu, keiharde grond
Adieu, gedierte allemaal
't Was akelig, maar gezond
Op 2 oktober 1940 hadden de manschappen voor de 113e maal onder tentdoek geslapen. Toen de tenten werden gestreken, lieten ze een schoon kamp achter. Op het station in Porthcawl stonden twee treinen klaar die hen naar Congleton zouden brengen. Ze werden door veel huilende Engelse meisjes nagewuifd en nagestaard.....