Huwelijken
Wolverhampton > Wrottesley Park
De mannen begonnen zich thuis te voelen in Engeland, getuige het aantal dat contacten aanknoopte met de autochtone 'schonen'. Meestal betrof het dochters van ouders die zich het lot aantrokken van de jongere Irenemannen. Gezellige bezoekjes met 'High Tea' inclusief de muffins en scones en tot slot nog een kusje bij de voordeur. Er zijn talrijke huwelijken uit voortgekomen.
Doordat veel Nederlandse militairen trouwden met Engelse meisjes, kostte dat de Staat blijkbaar veel extra geld. Vandaar dit schrijven van 1oktober 1941, waarin men meedeelde dat bij een eventueel huwelijk er geen toelage zou volgen.
De minister van oorlog Van Lidt de Jeude heeft nog geprobeerd huwelijken te ontmoedigen, door aalmoezeniers en veldpredikanten opdracht te geven de aanstaande bruiden en hun families te 'keuren'. De commandant mocht dan alleen bij een gunstig rapport toestemming tot een huwelijk geven. Er bestond veel weerstand tegen deze regeling met als gevolg dat deze niet meer ten uitvoer werd gebracht.
'Via de pub 'Bear Inn' in Stafford, waar veel marechaussees van Ranton Abbey verpoosden, kwam hij op uitnodiging van mijn collega als introducé op de personeelsavond van onze firma English Electric in de Borough Hall. Hij zag er heel imposant uit in dat mooie blauwe 
uniform en bovendien was hij heel charmant. Hij vroeg mij ten dans en we hadden die week nog een 'date'. Ik stelde 'm diezelfde week nog aan mijn ouders en grootmoeder voor en die waren, net als ik, ook weg van 'm. Een paar maanden later waren we al verloofd en binnen een jaar getrouwd.'
Het huwelijk tussen Daan van de Velde en Doreen Lewis op 21 februari 1942 te Walton-on the Hill (Stafford). Doreen bij getuige Jan Klein op schoot. Let op de spotprent op de achtergrond tijdens de receptie: een windmolen met wasgoed eraan! Een grap van Doreens collega's van English Electric.
Het verliep natuurlijk ook wel eens anders.....:
'We gingen op een avond dansen in de Civic Hall en kwamen daar twee hele aardige blondines tegen. Ze bleken in Birmingham te wonen en we versierden een date. Later kwamen we erachter dat ze getrouwd waren en dat hun mannen drie weken daarvoor naar het Midden-Oosten waren vertrokken om daar te vechten. We hebben zolang hun plaatsen ingenomen en woonden in een prima flat met z'n viertjes. De dames brachten ons ontbijt op bed als we over waren in het weekend. In het kamp waren we alleen overdag. Boy, what a war!'
Er waren in die streek veel Engelse vrouwen en meisjes van wie de mannen aan het front vochten en die niet zelden troost zochten bij een 'Ireneman'. Het was opvallend dat de Nederlandse leeuwtjes van de baretten, ineens veel voorkwamen op de revers van een damesmantel.....het waren veelal tijdelijke affaires zonder gevolgen. Een enkel keer leidde het tot bigamie. De Krijgsraad te velde heeft slechts in een achttal gevallen hoeven in te grijpen.
Verlofpasje Wrottesley Park